Παρασκευή 30 Αυγούστου 2013

Σκόντο: έκπτωση στην τιμή εμπορεύματος ή σε ποσό που πρέπει να πληρωθεί



Εν συντομία κ. Χριστόφια.

Σκοπός μου δεν είναι να σχολιάσω τη συμπεριφορά του κ. Χριστόφια έναντι της διερευνητικής επιτροπής για την οικονομία,  η οποία συμπεριφορά από μόνη της αποτελεί ένα σοβαρό θέμα. Είμαι βέβαιος ότι αυτό που συνέβηκε την Πέμπτη θα συζητείται για πολύ καιρό. Ίσως μάλιστα να αποτελέσει σημείο αναφοράς για τους θεσμούς στη Κύπρο στο διηνεκές Ούτε θέλω να απαντήσω – παρά τη μεγάλη πρόκληση – στα όσα αναφέρει η σαραντασέλιδη δήλωση για την οποία έγινε – αδίκως κατά την άποψη μου – του «κουτρούλη ο γάμος». Είναι πάρα πολλά, αλλά είναι και τετριμμένα γιατί τα ακούμε καιρό τώρα από τους εκπροσώπους της παράταξης που κυβερνούσε τα τελευταία τέσσερα καταστροφικά χρόνια το τόπο.

Ένα μόνο – και με πολλή συντομία – ζήτημα θέλω να αναδείξω από την «κατάθεση» του κ. Χριστόφια το οποίο μου προκάλεσε αγανάκτηση. Διότι μπορεί να διαφωνήσει ή να συμφωνήσει κανείς για την ορθότητα αντιλήψεων, ιδεών ή απόψεων, μπορεί να υπάρχει διαφορετική ανάγνωση για γεγονότα, μπορεί ακόμα να αποδεχτούμε και αδυναμίες στην αντίληψη ή την εκτίμηση του κ. Χριστόφια και των συνεργατών του, αλλά κανείς δεν μπορεί να αποδεχτεί την κοροϊδία, το δούλεμα και την υποκρισία.

Εξηγούμαι. Είναι αφάνταστη πρόκληση να μιλά κ. Χριστόφιας για τις ευθύνες των αγορών, του καπιταλισμού και... των Γερμανών όταν για δεκαετίες ο ίδιος προσωπικά (και για τους δικούς του λόγους) συνεργάστηκε άψογα μαζί τους.

Δεν μπορεί να κατηγορεί το «κεφάλαιο» όταν ο ίδιος εκθείαζε δημόσια το «μεγάλο σκόντο» (έτσι το είπε) που έκανε σε Κύπριο μεγαλοεπιχειρηματία («σκόντο» κατά τον Μπαμπινιώτη σημαίνει «έκπτωση σε τιμή εμπορεύματος»). Ποιος μπορεί να ξεχάσει τους εναγκαλισμούς του κ. Χριστόφια και τα φιλάκια με διάφορους από αυτούς που σήμερα κατηγορεί π.χ. τον κύριο με τα καζίνο, τον κύριο με το πούρο, τον κύριο με την τζελαπία, τον άλλο με τη ρεπούμπλικα κοκ. Υπάρχει κανείς που ξεχνά ότι ο κ. Χριστόφιας άπλωνε κόκκινο χαλί σε κάθε μεγαλοαπατεώνα και κλεφταρά (έτσι τους λέει σήμερα) που έφτανε στην Κύπρο για να κάνει την αρπαχτή του; Κι όταν ο κ. Χριστόφιας κατηγορεί άλλους για τις σχέσεις του με την τραπεζική νομενκλατούρα ξεχνά ή νομίζει ότι ξεχνούμε, ότι διόρισε υπουργούς του και είχε διαχρονικά συνεργάτες του, ανθρώπους από αυτό ακριβώς το σινάφι. Ακόμα και για τον κ. Ορφανίδη, τον οποίο φαίνεται να επέλεξε ως αντίπαλο ο κ. Χριστόφιας και η παράταξη του, υπάρχουν αποδείξεις και μαρτυρίες ότι ήταν και δική του επιλογή ( να μην πω απαίτηση) ο διορισμός του. Όσο για τον κ. Δημητριάδη....

Ας έχει τις όποιες απόψεις και θέσεις ο κ. Χριστόφιας, σωστές ή λάθος. Δικαίωμα του. Δεν είναι όμως δικαίωμά του να μας κοροϊδεύει με την όψιμη και άνευ «mea culpa» επαναστατική στροφή του. Το κόκκινο δεν είναι το χρώμα που ταιριάζει σε λιμουζίνα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: