Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2011

Μπούχτισα


Μπούχτισε λέει ο σύγχρονος Καίσαρας από την κριτική των κομμάτων. Εννοεί προφανώς ότι μπούχτισε γενικώς από την κριτική. Διότι κριτική δέχεται – πλέον - από όλους: από κόμματα, μέσα ενημέρωσης, ακαδημαϊκούς και κυρίως απλούς πολίτες. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς τον βοήθησαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να καθίσει στην καρέκλα του Καίσαρα. Αν και μικρή η αυτοκρατορία του και φτωχό (ημικατεχόμενο) το βασίλειο, φαίνεται η καρέκλα του ηγέτη αποδείχθηκε πολύ μεγάλη για το μπόι του.  Αυτό δυστυχώς είναι γεγονός, πέρα από το πώς εκλαμβάνει την κριτική ο σύγχρονος Καίσαρας.

Μπούχτισε λέει από την κριτική των κομμάτων. Δεν τον ενοχλεί η προχειρότητα των κομμάτων, η διπλοπροσωπία τους, η έλλειψη συνέπειας λόγων με πράξεις κλπ κλπ. Όχι, αυτά δεν τον ενοχλούν. Μ’ αυτά έχει πλέον συμφιλιωθεί. Είναι μέσα σ’ αυτά, κι απ’ όλα αυτά που στηρίχθηκε για να κάτσει στη μεγάλη καρέκλα. Αυτά όλα, δηλαδή τα μαύρα χάλια της πολιτικής και των κομμάτων του τόπου, έθρεψαν τη δική του φιλοδοξία και έστρωσαν τον δρόμο του προς το Προεδρικό. Αυτό που τον ενοχλεί είναι η κριτική των κομμάτων. Ουσιαστικά, τον ενοχλεί η κριτική γενικώς. Διότι ως Καίσαρας που έγινε πλέον, δεν ανέχεται την κριτική. Κυρίως όμως, από τον καιρό που έχει καταφέρει να μην υπάρχει από τους γύρω του κριτική, από την ώρα που η αυτοκριτική έγινε γι’ αυτόν λέξη χωρίς νόημα, δεν τον ενδιαφέρει η κριτική. Τι να την κάνει την κριτική. Αφού θεωρεί – πλέον – τον εαυτό του τέλειο, αλάνθαστο και αψεγάδιαστο. Είναι ο άμεμπτος και εξαγνισμένος. Περίπου ο Θεός.

Γι’ αυτό μαζεύονται οι οπαδοί του, συνωστίζονται γύρω του, απλώνουν το χέρι για να τον αγγίξουν έστω και για λίγο (πόσο μάλλον να έχουν μια αγκαλιά, να έχουν την ευκαιρία να του δώσουν έστω και ένα φιλί) ως να πρόκειται για τον Μεσσία που κατέβηκε ανάμεσα μας για να μας σώσει. Ούτε ο ίδιος ο Χριστός να ήταν (αν πιστεύουν στον Χριστό). Με μια μικρή διαφορά. Ο Θεός – που ήταν και Θεός – ήρθε για να φύγει. Ο σύγχρονος Καίσαρας κτυπά το χέρι του με θυμό (είπαμε έχει μπουχτίσει) και ξεφωνίζει αγριεμένα: «Δεν παραιτούμαι, δεν παραιτούμαι, δεν παραιτούμαι». «Δεν φεύγω, δεν φεύγω, δεν φεύγω κι αυτό να το χωνέψουν όλοι».

Βλέπω αυτές τις αυτοκρατορικές συμπεριφορές. Βλέπω τους πραιτοριανούς του να γίνονται μέρα με τη μέρα πιο επιθετικοί. Βλέπω τους λεγεωνάριους του να ξερνούν χολή και όξος σε όποιον τολμά να κρίνει τον Καίσαρα. Μπούχτισα. Κυπριακή Δημοκρατία, έτος 2011.

Δεν υπάρχουν σχόλια: