Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010

Παρακαλώ στηρίξτε με την ψήφο σας το Βουλευτή μας, στην πιο κάτω ιστοσελίδα και προωθήστε.


http://www.philenews.com/main/272,0,0,0-%CE%9A%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%AE-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%AD%CE%BA%CE%BB%CE%B1.aspx





Ο ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΣΤΩΝ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΕΡΔΙΚΗΣ, ΣΤΗΝ ΚΑΥΤΗ ΚΑΡΕΚΛΑ, ΣΤΟΝ «ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» 27 ΙΟΥΝΙΟΥ

Να σταματήσει ο Χριστόφιας να κάνει... τον Κινέζο.

Υπάρχει προεκλογική δέσμευση του Προέδρου της Δημοκρατίας σ’ ό,τι αφορά το εκλογικό μέτρο και γι' αυτό πρέπει να τοποθετηθεί.

«Φαίνεται ότι τα δύο μεγάλα κόμματα, επειδή δεν κατάφεραν να μας διαλύσουν, να μας εξαφανίσουν, αποφάσισαν να μας αποκεφαλίσουν».

«Δεν αντιπαθώ τους κυνηγούς και είμαι έτοιμος να συνεργαστώ μαζί τους».

Ο Ακάμας έχει σωθεί από τους Βρετανούς, όχι από τους ντόπιους.

Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

Θέλουμε 300 βουλευτές

Λοιπόν, για να τελειώνουμε δεν κάνουμε τους 56 βουλευτές 300; Να έχουν όλοι οι πολιτικοί ταγοί, δελφίνοι και γερασμένοι πολιτικοί την ευκαιρία τους να απολαμβάνουν τα βουλευτικά προνόμια. Ταξιδάκια και αφορολόγητα αμαξάκια σαράντα ίππων, γραφειάρες και γραμματείς, παχουλές συντάξεις και κοινοβουλευτικούς συνεργάτες. Δώστε και στον αρχιτέκτονα που βασανίζεται ο άνθρωπος 15 χρόνια να βολέψει στο λόφο με τα αρχαία το νέο κτίριο της Βουλής μας, ακόμα ένα πρόβλημα να λύσει: Πώς θα εντάξει στο κτίριο άλλες τόσες βουλευτικές σουίτες.

Τριακόσιοι να είναι οι βουλευτές παρακαλώ. Όπως τους γενναίους του Λεωνίδα που στάθηκαν εμπόδιο στους Μήδους «πότε από το χρέος μη κινούντες». Έτσι μπράβο. Γιατί δηλαδή η Ελληνική Βουλή έχει τριακόσιες έδρες και γιατί το Βρετανικό Κοινοβούλιο 650. Σύμφωνα με την αντίληψη των εμπνευστών των παρασκηνιακών σκοτεινών διαβουλεύσεων οι απαιτούμενες υποχρεώσεις σε όλα τα κοινοβούλια είναι λίγο πολύ οι ίδιες. Άρα, είτε για την Κύπρο μιλάμε είτε για την Ελλάδα, τον ίδιο αριθμό κοινοβουλευτικών χρειαζόμαστε. Έτσι είναι, «τι Λωζάνη, τι Κοζάνη». Να αυξήσουμε λοιπόν τον αριθμό των συγκλητικών γιατί δεν προλαβαίνουν λένε οι πενήντα έξι τις υποχρεώσεις τους. Γι’ αυτό και κάνουν οι περισσότεροι τόσες απουσίες από τα καθήκοντα τους, λείπουν τόσο πολύ στο εξωτερικό και ασχολούνται βεβαίως με τη Βουλή ως πάρεργο.

Να αυξήσουμε λοιπόν τον αριθμό των βουλευτών και να αυξήσουμε και το μέτρο για να καθαρίσουμε μ’ αυτούς τους ενοχλητικούς Οικολόγους. Πολύ καιρό ανεχθήκαμε τη διαφορά τους. Καιρός να τους κάνουμε πέρα. Αφού μπορούμε, αφού έχουμε τη δύναμη, αφού κανείς δεν πρόκειται να ρωτήσει «γιατί»; Ακόμα και αν αυτά τα καμώματα μας οδηγούν σε ένα «καπέλο» πολλών εκατομμυρίων για τους πολίτες αυτής της χώρας. Εμείς θα αυξήσουμε τους αριθμούς των βουλευτών μας – ακόμα και μέχρι τους 300 – και ας κάνουν το ακριβώς αντίθετο οι Ευρωπαίοι εταίροι μας. Εμείς θα αυξήσουμε το κόστος της λειτουργίας του κοινοβουλίου και ας διάγουμε χρονιές κρίσης. Εμείς θα αποφασίσουμε ως βάρβαροι που δεν καταλαβαίνουν από νόμους και ηθική.

Σε μια εποχή που οι πολίτες βλέπουν τα εισοδήματα τους να συρρικνώνονται, να αυξάνονται οι άνεργοι, να οξύνονται τα κοινωνικά προβλήματα, το Κυπριακό να βαλτώνει και γενικώς να έχουμε τόσα – ως φωτισμένοι ηγέτες του τόπου – να κάνουμε, εμείς θέλουμε να τσιμεντώσουμε τις βουλευτικές μας πολυθρόνες και να βγάλουμε ρίζες γερές που να μην τις ταράζει ο αγέρας της λαϊκής θέλησης και των επιλογών των πολιτών.

Αυξάνεστε και πληθύνεστε βουλευτές της Κυπριακής Βουλής.

Γελοιογραφία

Ευχαριστούμε το φίλο του Κινήματος Οικολόγων Περιβαλλοντιστών κ. Γιώργο Μιτίδη που ασχολήθηκε γελοιογραφικώς με την πολιτική αλητεία των μεγάλων κομμάτων.

Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010

Υπάρχει αύξηση τιμών;

Γίνεται συστηματικά μια συζήτηση για την αύξηση των τιμών των καταναλωτικών προϊόντων. Είναι μια συζήτηση που ενδιαφέρει τον πολίτη, ο οποίος δυστυχώς στην εποχή μας έχει μετατραπεί σε «καταναλωτικό πολίτη». Το πιο συνηθισμένο είναι η αντιπολίτευση (όποια κι αν είναι) να βλέπει πάντα τις τιμές να ανεβαίνουν, ενώ η εκάστοτε κυβερνώντες να προσπαθούν να εξομαλύνουν την εικόνα και τις εντυπώσεις.

Μέσα στο ίδιο κλίμα διεξήχθη και η πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή των Αντιπροσώπων.

Πού βρίσκεται λοιπόν η αλήθεια; Υπάρχει αύξηση τιμών των καταναλωτικών προϊόντων σήμερα στην Κύπρο;

Πρόσφατα δημοσιεύτηκαν σχετικά στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας. Σύμφωνα μ’ αυτά στην Κύπρο εντοπίζονται μεγάλες αυξήσεις στους τομείς της ενέργειας (στον ηλεκτρισμό και στα καύσιμα). Αναφέρεται ότι η Κύπρος κατέκτησε την πρωτιά στις αυξήσεις στα καύσιμα και στον ηλεκτρισμό για τον μήνα Απρίλιο 2010.

Τί φταίει γι’ αυτό;

Οι λόγοι είναι λίγο πολύ γνωστοί:

Πρώτον οι συνθήκες ολιγοπωλίου που ισχύουν στην Κύπρο.

Δεύτερον η εξάρτηση των Κυπρίων καταναλωτών από εισαγόμενες πηγές ενέργειας π.χ. το πετρέλαιο (δεν αλλάζουν πολλά με το φυσικό αέριο).

Τρίτον η έλλειψη μηχανισμών ελέγχου της αισχροκέρδειας (χρειαζόμαστε επίτροπο καταναλωτή, έλεγχο των τιμών λιανικής και χονδρικής πώλησης πετρελαιοειδών, ενίσχυση των συνδέσμων καταναλωτών και των παρατηρητηρίων τιμών, έλεγχος των τιμών στα βασικά προϊόντα κλπ κλπ).

Μια πολυσυζητημένη λύση είναι η ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Αλλά είναι ποιο φθηνές; Ισχυρίζομαι ότι κάποιες εξ’ αυτών είναι πιο φθηνές αλλά το πιο σημαντικό σχετικά με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι το γεγονός ότι σπάζουν το ενεργειακό μονοπώλιο του πετρελαίου.

Τί έκανε η κυβέρνηση; Έκλεισε για έξι μήνες το πρόγραμμα χορηγιών για ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και απορρίπτει τις εισηγήσεις των Οικολόγων για φιλολαϊκά φιλοπεριβαλλοντικά μέτρα (ηλιακές στέγες για φτωχές και πολύτεκνες οικογένειες, αντικατάσταση των παλαιών θερμοσιφώνων και των παλαιών τζακιών κ.α.).

Τέταρτον η εξάρτηση από το αυτοκίνητο, δηλαδή η αγορά και χρήση των ΙΧ που χαρακτηρίζεται και από ένα ρυπογόνο και ενεργοβόρο σύστημα φορολογίας των αυτοκινήτων. Ορθή η προσπάθεια ανάπτυξης των λεωφορείων αλλά δεν μπορεί να αποδώσει με τα τόσα λάθη και κενά που παρουσιάζει, ενώ παράλληλα αναπτύσσεται η αυτοκίνηση, με τεράστια έργα υποδομής.

Τέλος γεννιέται το ερώτημα: είναι οι υπόλοιπες τιμές αυξημένες; Μπορεί όχι. Άλλωστε στα θεωρητικά της αγοράς λέγεται ότι όταν υπάρχει κρίση μειώνεται η κατανάλωση άρα μειώνεται η ζήτηση και οι τιμές πέφτουν. Στην πράξη όμως τί γίνεται; Οι συνθήκες ανεργίας και οικονομικής κρίσης (περιορισμός κύκλου εργασιών βιοτεχνών, εμπόρων, υπηρεσιών κλπ) καθιστά τις προπέρσινες τιμές που ήταν προσιτές, να είναι σήμερα ψηλές και δυσπρόσιτες. Οι τιμές μπορεί να μένουν σταθερές ή να πέφτουν αλλά το «καλάθι της οικοκυράς» αδειάζει. Εδώ πρέπει να μιλάμε πλέον για «συγκριτική αύξηση τιμών».

Σύμφωνα με την έκδοση Μαρτίου των «Οικονομικών Προοπτικών» του Κέντρου Οικονομικών Ερευνών του Πανεπιστημίου Κύπρου, η εκτίμηση των καταναλωτών για την αναμενόμενη οικονομική κατάσταση του νοικοκυριού τους για τους επόμενους 12 μήνες, αλλά και για τη γενικότερη οικονομική κατάσταση στην Κύπρο, παρουσιάζει επιδείνωση. Περισσότεροι καταναλωτές παρατήρησαν μεγάλες αυξήσεις στις τιμές των καταναλωτικών αγαθών τους τελευταίους 12 μήνες και πολύ περισσότεροι καταναλωτές αναμένουν μεγάλες αυξήσεις στις τιμές των καταναλωτικών αγαθών τους επόμενους 12 μήνες.

Η αύξηση των τιμών προέρχεται τελικά από φαινόμενα αισχροκέρδειας και τις δομικές αδυναμίες της κυπριακής οικονομίας. Η αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών βρίσκεται σε μια θαρραλέα φιλολαϊκή πολιτική, που θα μας φέρει πέρα από την κρίση, σε μια βιώσιμη οικονομία.

Πέμπτη 3 Ιουνίου 2010

Ανοικτά Κύπρου – Γάζας

Παρακολουθήσαμε τις τελευταίες μέρες με ιδιαίτερη ανησυχία τις εξελίξεις στο θέμα της αποστολής ανθρωπιστικής βοήθειας στην αποκλεισμένη λωρίδα της Γάζας στην δοκιμαζόμενη γειτονική μας Παλαιστίνη. Η τρομοκρατική επέμβαση των Ισραηλινών κομάντος με τα τραγικά της αποτελέσματα, η διεθνή κατακραυγή και η μίνι περιφερειακή κρίση που προκλήθηκε τείνουν να επικαλύψουν τις πολιτικές προεκτάσεις και επιπτώσεις της υπόθεσης αυτής που αφορούν άμεσα την Κύπρο και το Κυπριακό.

Θεωρώ ότι η προσπάθεια της Κυπριακής Δημοκρατίας να κρατήσει ασφαλείς αποστάσεις από την κρίση και να μην εμπλακεί στα τεράστια σημασίας γεγονότα, είχε μια καλοπροαίρετη αφετηρία. Κατανοώ πλήρως την απόφαση της κυβέρνησης να μην επιτρέψει τη χρήση των Κυπριακών λιμανιών από την αποστολή, δεδομένων των απειλών του Ισραήλ κατά της Κύπρου. Όμως αυτή η κατ’ αρχήν δικαιολογημένη απόφαση, δεν μπορεί να δικαιολογήσει την έκδοση απαγορευτικού διατάγματος απόπλου οποιουδήποτε πλοίου με άμεσο ή έμμεσο προορισμό τη Γάζα, ούτε το κυνηγητό των πλοίων στην ανοικτή θάλασσα, ούτε τις απαγορεύσεις στους ακτιβιστές, ούτε... (πολλά άλλα που καλύτερα είναι να μην αναφερθούν εδώ).

Ουσιαστικά η κυβέρνηση μας ενώ θεωρητικά καταδικάζει τον παράνομο αποκλεισμό της Γάζας, με τις αποφάσεις της συναινεί και συμβάλλει σ’ αυτό τον αποκλεισμό. Αυτή η πολιτική συνιστά ασυνέπεια και ασυμβατότητα μεταξύ λόγων και έργων, δηλαδή πολιτικές που εμείς ως Κύπριοι καταδικάζουμε όταν άλλοι «επιτήδειοι ουδέτεροι» τις εφαρμόζουν στο κυπριακό.

Με λύπη διαπιστώνω ότι οι άτσαλοι χειρισμοί της κυβέρνησης μετέτρεψαν το θέμα σε ανοικτή και κάθετη ρήξη της χώρας μας με το διεθνές κίνημα αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό και κατ’ επέκταση στο Αραβικό έθνος.

Θεωρούμε ότι η Κύπρος δεν έχει την πολυτέλεια απώλειας παραδοσιακών φίλων λαών. Ιδιαίτερα σε μια περίοδο όπου η Τουρκία προχωρεί σε μεγάλα ανοίγματα προς τις χώρες τους με κινήσεις που απευθύνονται στη συνείδηση των ανθρώπων αλλά και στα δυνατά αντανακλαστικά τους.

Τα ανοίγματα της Τουρκίας – η οποία όχι τυχαία έχει ενεργητική συμβολή στην αποστολή αλληλεγγύης προς τη Γάζα – στρέφονται κατά της Κύπρου μέσω της εμβάθυνσης της επιρροής της στον Ισλαμικό κόσμο.

Η Τουρκία, από την έναρξη της αποστολής αυτής, προσπάθησε να την εκμεταλλευτεί με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους ένας από τους οποίους ήταν εξ’ αρχής η δυσφήμιση της Κυπριακής Δημοκρατίας και η χρήση των κατεχόμενων λιμανιών. Είχαμε έγκαιρα προειδοποιήσει την Κυβέρνηση, υποδείξει τους κινδύνους και τις κακοτοπιές της υπόθεσης αυτής, είχαμε προτείνει και εναλλακτικούς χειρισμούς αλλά φαίνεται ότι η Κυβέρνηση μέσα στη γενική υπεροψία που τη διακρίνει απαξίωσε κάθε βοήθεια, υποστήριξη και συνεργασία. Ανέλαβε την υπόθεση και την οδήγησε στην καταστροφή.

Η κυβέρνηση επικαλείται τα «εθνικά» μας συμφέροντα σε σχέση με το Ισραήλ, τα πετρέλαια ή το δρομολόγιο Χάιφα – Αμμόχωστος.

Μα συμφέροντα υπάρχουν και με τις πολιτικές δυνάμεις στην Ευρώπη που στηρίζουν το Κίνημα Αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, καθώς και με το Αραβικό και Ισλαμικό κόσμο. Μια σοφή και ευέλικτη Κυβέρνηση θα έπρεπε να επιτύχει τέτοιο χειρισμό της υπόθεσης που να μην επηρέαζε τις σχέσεις της Κύπρου με όλους τους παράγοντες συμπεριλαμβανομένου και του κράτους του Ισραήλ. Αλλά πού τέτοια σοφία;