Δυστυχώς δικαιωθήκαμε (και πάλιν). Νομίζω ότι μετά τα τελευταία γεγονότα περί των αφαλατώσεων και τη δημοσιοποίηση της έκθεσης της Γενικής Ελέγκτριας για το 2007, όσοι κατηγορούσαν τους Οικολόγους για την καθυστέρηση του αφαλατικού εργοστασίου στη Λεμεσό (πριν μια δεκαετία), πρέπει σήμερα να απολογηθούν. Και όχι μόνο. Πρέπει να στρέψουν τα πυρά τους στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση αλλά και στους εργοστασιάρχες της αφαλάτωσης, που με τους χειρισμούς τους, καθυστερούν την υλοποίηση του προγράμματος των αφαλατικών εργοστασίων.
Τώρα πια η αδήριτη ανάγκη οδήγησε τις κοινότητες να μην αντιδρούν για τις τοπικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις και τους οικολόγους να σταματήσουν να ζητούν μακροχρόνιο σχεδιασμό και συνετή προγραμματισμό (π.χ. ενιαίο φορές υδάτων) ως προϋπόθεση των αφαλατικών εργοστασίων. Όμως τα ευλογημένα δεν προχωρούν. Σκοντάφτουν στα συμφέροντα και τις μικροπολιτικές (πάντα συνέβαινε αυτό αλλά έβρισκαν θύματα να τους φορτώνουν τις ευθύνες).
Στο μεταξύ, όπως καταγγέλλει η Γενική Ελέγκτρια, συνεχίζει η κακοδιαχείριση του νερού. Με τις εκατοντάδες χιλιάδες παράνομες γεωτρήσεις, τις χιλιάδες γεωτρήσεις που αδειοδοτούνται κάθε χρόνο σε εποχές ανομβρίας, την υπεράντληση από τις περισσότερες γεωτρήσεις. Τα γήπεδα γκολφ που και επί αριστερής κυβέρνησης προχωρούν χωρίς ουσιαστικά εμπόδια. Την αλόγιστη χρήση του νερού σε υδροβόρες καλλιέργειες που παράγουν προϊόντα που δεν πωλούνται. Τις διαρροές και τη σπατάλη νερού στα δίκτυα, στα σπίτια, στις πισίνες....
Τελοσπάντων, τελικά πρέπει να το παραδεχτείτε ότι οι Οικολόγοι είχαν δίκαιο για την αφαλάτωση. Διότι μπορεί με ένα, δύο, τρία αφαλατικά εργοστάσια να καλύψουμε τα άμεσα υδατικά μας κενά, όμως δεν μπορεί η αφαλάτωση να μας καλύψει το μεγάλο κενό που δημιουργούν η διαπλοκή, η απρονοησία και η ανικανότητα.
Τώρα πια η αδήριτη ανάγκη οδήγησε τις κοινότητες να μην αντιδρούν για τις τοπικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις και τους οικολόγους να σταματήσουν να ζητούν μακροχρόνιο σχεδιασμό και συνετή προγραμματισμό (π.χ. ενιαίο φορές υδάτων) ως προϋπόθεση των αφαλατικών εργοστασίων. Όμως τα ευλογημένα δεν προχωρούν. Σκοντάφτουν στα συμφέροντα και τις μικροπολιτικές (πάντα συνέβαινε αυτό αλλά έβρισκαν θύματα να τους φορτώνουν τις ευθύνες).
Στο μεταξύ, όπως καταγγέλλει η Γενική Ελέγκτρια, συνεχίζει η κακοδιαχείριση του νερού. Με τις εκατοντάδες χιλιάδες παράνομες γεωτρήσεις, τις χιλιάδες γεωτρήσεις που αδειοδοτούνται κάθε χρόνο σε εποχές ανομβρίας, την υπεράντληση από τις περισσότερες γεωτρήσεις. Τα γήπεδα γκολφ που και επί αριστερής κυβέρνησης προχωρούν χωρίς ουσιαστικά εμπόδια. Την αλόγιστη χρήση του νερού σε υδροβόρες καλλιέργειες που παράγουν προϊόντα που δεν πωλούνται. Τις διαρροές και τη σπατάλη νερού στα δίκτυα, στα σπίτια, στις πισίνες....
Τελοσπάντων, τελικά πρέπει να το παραδεχτείτε ότι οι Οικολόγοι είχαν δίκαιο για την αφαλάτωση. Διότι μπορεί με ένα, δύο, τρία αφαλατικά εργοστάσια να καλύψουμε τα άμεσα υδατικά μας κενά, όμως δεν μπορεί η αφαλάτωση να μας καλύψει το μεγάλο κενό που δημιουργούν η διαπλοκή, η απρονοησία και η ανικανότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου