Τάξη παρακαλώ

«Θα πρέπει να επιβληθεί μια τάξη σε αυτόν τον τόπο. Τα όσα γίνονται τελευταία αποκαλύπτουν σήψη. Σήψη σε θεσμούς και τμήματα της δημόσιας υπηρεσίας και του κράτους. Δεν είναι δυνατό να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Έχει προσβληθεί τα μάλα το κράτος, η Πολιτεία. Και θα πρέπει να αποκαταστήσουμε την αξιοπρέπεια της ίδιας της Πολιτείας. Και είναι μήνυμα προς όλους όσοι πιθανόν να ευθύνονται ή έχουν την ευθύνη να τιμάται η Πολιτεία, να τιμάται πρώτα απ’ όλα ο πολίτης, διασφαλίζοντας του την αναγκαία ασφάλεια και αξιοπρέπεια».

Αυτά δεν τα είπε ένας δημοσιογράφος. Ούτε κάποιος αντιπολιτευόμενος βουλευτής. Ούτε καν ο αρχηγός ενός νέου πολιτικού κινήματος που ευαγγελίζεται αλλαγή και κάθαρση της σαπίλας αυτού του τόπου. Ούτε ο Καρατσαφέρης, ούτε ο Ματσάκης.

Αυτά είπε πριν μια βδομάδα ο Πρόεδρος Χριστόφιας αναφερόμενος στην επιχείρηση – φιάσκο της Αστυνομίας στην περιοχή Ζυγίου – Αγίου Θεοδώρου. Το δεύτερο στη σειρά. Γιατί δεν πρέπει να ξεχαστεί και το προηγούμενο αστυνομικό φιάσκο στην Στασικράτους στη Λευκωσία. Αγροτικό φιάσκο το τελευταίο, σε συνθήκες μέσα στη φύση. Αστικό το προηγούμενο στο κέντρο της πρωτεύουσας, στην πιο ακριβή εμπορική οδό. Από ποικιλία πάντως πάμε καλά.

Δηλαδή, με άλλα λόγια, η κατάσταση είναι για κλάματα κύριε Πρόεδρε. Με κάθε σεβασμό δεν δικαιούστε μόνο να εξοργίζεστε. Είστε η κεφαλή αυτού του σώματος που βρίσκεται σε σήψη.

Η αποκατάσταση της αξιοπρέπειας της κυβέρνησης σας δεν πρέπει να αναζητείται στη θυσία εξιλαστήριων θυμάτων. Τί δηλαδή, να παραιτηθεί και ο νέος υπουργός, ο οποίος ήταν λέει ενήμερος για κάθε ενέργεια της αστυνομίας; Συνεπώς – θα έλεγε κάποιος – είναι συνυπεύθυνος στο φιάσκο; Αστεία πράγματα. Εξάλλου μπορεί και να θεωρηθεί υπεύθυνος για την επιτυχία της Αστυνομίας. Η Αστυνομία μπορεί να θεωρεί ότι η επιτυχής σύλληψη του κ. Κίτα στο Παραλίμνι, αποτελεί τον σπόγγο που έσβησε τα προηγούμενα, όμως εγώ πιστεύω πως η κοινωνία δεν συμφωνεί. Η τελευταία πράξη αυτής της ιστορίας για την κοινωνική συλλογική συνείδηση ήταν η επιχείρηση φιάσκο στον Άγιο Θεόδωρο – Ζύγι.

Εγώ λέω να αφήσουμε τις παραιτήσεις και τα οργισμένα λόγια και να πιάσουμε δουλειά. Οι πολίτες, η Κοινωνία, αναμένει από ένα πρακτικό και ρεαλιστή άνθρωπο όπως τον Δημήτρη Χριστόφια, να δώσει άμεσες και αποφασιστικές απαντήσεις. Είναι ικανός και υπεύθυνος να σηκώσει στους ώμους του τη χαμένη αξιοπρέπεια των θεσμών και της Πολιτείας. Είναι κυρίως δική του ευθύνη να τιμάται η Πολιτεία αλλά και να τιμά η Πολιτεία τους πολίτες της. Απ’ αυτόν περιμένουμε όλοι να διασφαλίσει την αναγκαία αξιοπρέπεια και ασφάλεια. Δεν μπορεί σ’ αυτό το έργο να είναι θεατής, ούτε να μιλά σε τρίτο πρόσωπο. Δεν του επιτρέπεται.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με τη γεμάτη οργή δήλωση του είπε την αλήθεια, επιτέλους. Μια αλήθεια που φαίνεται ότι κάποιοι αρχικά επιχείρησαν να του την αποκρύψουν. Αρχίζοντας την αναστύλωση της αξιοπρέπειας του Κράτους και της Πολιτείας ο κύριος Πρόεδρος οφείλει να ξεκινήσει να κτίζει γύρω του ένα περιβάλλον αξιοκρατίας και σεβασμού στον πολίτη.

Χαριτολογώντας – και με κάθε σεβασμό – για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (και για όλους όσους κατέχουν δημόσια αξιώματα) μπορεί να μην υπάρχει παράθυρο και σκάλα για να διαφύγουμε. Ούτε κρυψώνα για να κρυφτούμε.